Kraków - Pałac Krzysztofory

Pałac Krzysztofory należy do najpiękniejszych i najokazalszych pałaców miejskich w Krakowie. Nazwa budynku pochodzi od imienia św. Krzysztofa, patrona średniowiecznej kamienicy, która kiedyś znajdowała się w tym miejscu. Zasadnicza przebudowa obiektu została dokonana przez architekta Jakuba Solariego w latach 1682-1684 na zlecenie ówczesnego właściciela budynku Wawrzyńca Jana Wodzickiego.

Na przestrzeni wieków w pałacu gościło wiele znakomitych osobistości, w tym władcy polscy: królowie Jan Kazimierz Waza, Michał Korybut Wiśniowiecki oraz Stanisław August Poniatowski. Tutaj w 1809 r. przebywał książę Józef Poniatowski.

W 1965 r. pałac Krzysztofory został przekazany Muzeum Historycznemu Miasta Krakowa.

Cyberteka. Kraków – czas i przestrzeńjest to ekspozycja stała, która pokazuje rozwój przestrzenny i urbanistyczny Krakowa od czasów przedlokacyjnych po lata 1909−1915. Kraków prezentowany jest w sześciu odsłonach w formie prezentacji multimedialnych.Pomieszczenia wystawy o łącznej powierzchni 185 metrów kwadratowych są zlokalizowane na drugim piętrze zachodniego skrzydła Pałacu Krzysztofory w zabytkowych pomieszczeniach z polichromiami z przełomu XVIII i XIX w.

W pierwszym pomieszczeniu Cracovia Origo prezentowana jest narracja o najdawniejszych dziejach Krakowa.

Przestrzeń druga − Oppidum, to opowieść o tworzeniu się krakowskiego zespołu osadniczego: gród wawelski, podgrodzie Okół, inne ośrodki osadnictwa

Kolejna część wystawy − Civitas, opowiada o lokacji Krakowa przez księcia Bolesława Wstydliwego 5 czerwca 1257 r.

W przestrzeni czwartej − Forum, zaprezentowany został rozwój urbanistyczny Krakowa od XVI do XVIII w., przede wszystkim przez pryzmat Rynku krakowskiego.

Kolejna, piąta przestrzeń − Aglomeracja, to opowieść o „trzech miastach”: Kraków − Kazimierz − Kleparz w czasach nowożytnych.

W ostatnim, szóstym pomieszczeniu prezentowany jest projekt rozwoju przestrzennego i urbanistycznego miasta zrealizowany pod kierunkiem prezydenta Krakowa Juliusza Lea w latach 1909−1915.

Basia i kogut

Wieki temu właścicielem kamienicy był jeden z krakowskich alchemików. Legenda głosi, że zawarł układ z diabłem, który pomagał mu produkować złoto. Gdy nastały niespokojne czasy właściciele przekopali tunel do Kościoła Mariackiego, żeby łatwiej uciec ze skarbami. Drzwi są zamykane na kłódki, żeby nikt nie dowiedział się o tunelu.

Po latach w pałacu zamieszkała piękna i niesamowicie bogata pani imieniem Helena, dziedziczka całego rodzinnego majątku. Miała ona siostrę Basię. Żeby nie dzielić się swoim majątkiem zrobiła z niej swoją służącą. Helena miała swoje ulubione zwierzątko – koguta. Pewnego dnia kogut uciekł. Gdy Basia się zorientowała czym prędzej zaczęła go szukać z obawy przed gniewem siostry. Szukała i szukała, aż przypomniała sobie o tunelu. Błądząc po omacku zawędrowała do kościoła Mariackiego. Dziewczyna gorąco modliła się o pomoc. Wtedy niespodziewanie dostrzegła koguta na poręczy ławki. Czym prędzej go złapała i udała się w drogę powrotną.

W pewnej chwili jej uwagę zwróciła mała figurka. Figurka zaczęła litować się nad biedną wykorzystywaną przez podłą siostrę Basią. A że nie była to zwyczajna figurka, tylko sam diabeł, to powiedział on, że wynagrodzi dziewczynie wszelkie krzywdy. Nasypał do jej fartuszka garść śmieci. Niespodziewanie na jej oczach zmieniły się złoto i diamenty. Dał tylko jedną przestrogę. Absolutnie zabronił się oglądać za siebie gdy będzie wychodziła z piwnic.

Dziewczyna przyspieszyła kroku. Gdy już była prawie w domu i widziała przed sobą drzwi nagle usłyszała za sobą dziki śmiech. Będąc w drzwiach zapomniała o przestrodze i obróciła się. Zawył silny wicher, zatrzasnął drzwi i przycięły dziewczynie piętę. Basia zemdlała.

Gdy się ocknęła zobaczyła zranioną piętę i koguta. W fartuszku natomiast zamiast drogocennych kamieni miała śmieci. Płacząc nad swoim losem wyszła na pałacowy dziedziniec. Od razu dowiedziała się od służby, że pani zmarła. Przed śmiercią jednak wyznała wszystkie wyrządzone krzywdy. Basia została nową panią pałacu.

Czarna Dama

Od tego czasu w pałacu ukazuje się dziewica. O północy podczas pełni księżyca idąc korytarzami można dostrzec snującą się po komnatach Czarną Damę. Legenda głosi, że ten kto ją zobaczy wkrótce umrze. Jacek Kluczewski, jeden z właścicieli pałacu twierdził, że ją widział i zaczął przygotowywać się do swojej śmierci. 3 dni później zmarł.

Godziny otwarcia:

wtorek - niedziela 10.00-17.30

Ceny biletów na wystawę:

normalny: 12,00 zł

ulgowy: 8,00 zł

rodzinny: 24,00 zł

zbiorowy dla grup szkolnych: 6,00 zł

grupowy (dorośli) 8 zł

członkowie Klubu MHK - wstęp wolny

Wstęp wolny na wystawę Cyberteka we wtorki.

Więcej informacji: http://www.mhk.pl/oddzialy/palac-krzysztofory